16/04/12 Δημοτικό σχολείο

Ραντεβού ξανά στις 29 Απριλίου! Όποιος μπορεί να είναι εκεί για να βοηθήσει!

Έντεχνη Λαϊκή βραδιά Φωτογραφίες

Μ. Παρασκευή (Oi ponoi tis Panagias)

Σήμερα μάυρος ουρανός σήμερα μαύρη μέρα

σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται

σήμερα βγάλανε βουλή οι άνομοι Εβραίοι

για να σταυρώσουν το Χριστό των πάντων Βασιλέα

και ο Κύριος το θέλησε να μπει σε περιβόλι να λάβει Δείπνο Μυστικό να ανταμωθούμε όλοι

και η Κυρά η Παναγιά καθότανε μονάχη τα προσευχά της έβγανε για το μοναχογιό της

φωνή της ήρθε απ' ουρανού και απ΄ Αρχαγγέλου στόμα

-πάψε Κυρα μ' τις προσευχές πάψε και τις μετάνοιες

τον γιο σου τον επιάσανε και στον χαλκιά τον πάνε

-χαλκιά χαλκιά φκιάσε καρφιά φκιάσε 3 πιρόνια

και αυτός ο παράνομος βαράει και φκιάνει 5

-συ Φαραώ που τα φκιασες

μπορείς να μας διδαξεις;

-βάλτε τα δυό στα χέρια Του τα δύο στα ποδάρια

το πέμπτο το φαρμακερό βάλτε το στην καρδιά του..

Σαν τ' άκουσε η Παναγιά έπεσε και λιγώθκι. Η ΄Μαρθα , η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα

και του Ιάκωβου η αδερφή οι τεσσερεις αντάμα περνούν ένα στρατί, στρατί και μονοπάτι

μες στου ληστού την πόρτα.

-άνοιξε πόρτα του ληστού και πόρτα του Πιλάτου, και η πόρτα από το φόβο της

ανοίγει μοναχιά της..

τηρά ζερβά τηρά δεξιά κανένα δε γνωρίζει

τηρά και αριστερότερα βλέπει τον Άγιο Γιάννη

-εσυ Αη Γιάννη Πρόδρομε παιδί μου δάσκαλε μου

μη είδες τον γιόκα μου;

-δεν έχω στόμα να σου πω γλώσσα να σου μιλήσω

δεν έχω χειροπάλαμο για σου τον εδείξω

για δες εκείνον τον γυμνό τον παραπονεμένο

οπού φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο

να που φορεί στη κεφαλή αγκάθινο στεφάνι.

Σαν τ' άκουσε η Παναγιά έπεσε και λιγώθκι

σταμνί νερό της ρίξανε τρία κανάτια μούστο

για να της έρθει ο λογισμός για να της έρθει ο νους της.

όταν της ήρθε ο λογισμός και όταν της ήρθε ο νους της

ζητάει μαχαίρι να σφαγεί φωτιά να πα να πέσει

ζητάει γκρεμό να γκρεμιστεί να πέσει να πεθάνει..

όσοι Τον ακούνε σείζονται και όσοι το λένε αγιάζουν

όσοι καλά αφουγκραστούν παράδεισο θα λάβουν,

παράδεισο και λίβανο και λίβανο στον τάφο..

(ευχαριστούμε τη κυρία Ελένη Κερασοβίτη)

M.Πέμπτης μοιρολόι

το τραγουδάνε οι γυναίκες στην εκκλησιά το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης μαζί με άλλα μοιρολόγια

Ένα πουλάκι ξεύγενε από τ' άραχνο τον Αδη

μήτε σε πέτρα ακούμπησε μήτε σε μαρμαρίτσι

εκεί που πάει και ακούμπησε στης Εκκλησιάς το Βήμα.

τρέχουν μανούλες να το δουν κόρες να το ρωτήσουν,

-το τι καλό 'χει πουλάκι μου ο άραχνος ο Αδης;

- το τι καλό γυρεύετε στον άραχνο τον Αδη; εκεί χορός δεν γίνεται

ούτε και πανηγύρι... εκεί είναι οι κόρες οι καλές σαν τις μηλιές κομμένες

τα παλικάρια τα καλά σαν δέντρα κλαδεμένα, και τα μικρά παιδόπουλα κλωνάρια τσακισμένα.

εκεί 'ναι και ο Κυριος να σηκωθεί περμένει να φέρει φως στην ανθρωπιά φως μέσα στον Αδη.

( ευχαριστούμε τη κυρία μαρία τσιλιλή)

Μεγάλη Τρίτη

Μπήκαμε λοιπόν στη Μεγάλη Βδομάδα...καλό είναι να γνωρίζουμε τα γεγονότα κάθε μερας ξεχωριστά μέχρι την Ανάσταση.

Τη Μ. Τρίτη θυμόμαστε δύο παραβολές: των δέκα παρθένων και των ταλάντων (Ματθ. 25, 1-30). Η πρώτη ζητά να είμαστε ως πιστοί συνεχώς έτοιμοι έχοντας αναμμένες τις λαμπάδες της πίστης και της φιλανθρωπίας. Η δεύτερη μας θέλει εργατικούς, για να αυξήσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.

Η παραβολή των δέκα παρθένων

Tότε η βασιλεία των ουρανών θα μοιάσει με δέκα παρθένες, οι οποίες, αφού πήραν τα λυχνάρια τους, βγήκαν να προϋπαντήσουν το γαμπρό. Oμως πέντε απ’ αυτές ήταν μυαλωμένες και οι πέντε άμυαλες. Oι άμυαλες λοιπόν, ενώ πήραν τα λυχνάρια τους, δεν πήραν μαζί τους λάδι. Oι μυαλωμένες, όμως, πήραν λάδι στα δοχεία τους μαζί με τα λυχνάρια τους. Kι επειδή ο γαμπρός αργούσε να έρθει, νύσταξαν όλες και κοιμόνταν. Kι εκεί στα μεσάνυχτα, ακούστηκε μια δυνατή φωνή: 6 Nάτος ο γαμπρός! Έρχεται! Bγείτε να τον προϋπαντήσετε! Tότε σηκώθηκαν όλες εκείνες οι παρθένες και ετοίμασαν τα λυχνάρια τους. Kαι οι άμυαλες είπαν στις μυαλωμένες: Δώστε μας από το λάδι σας, γιατί τα λυχνάρια μας σβήνουν. Aλλ’ οι μυαλωμένες απάντησαν: Ίσως δε φτάσει και για μας και για σας. Γι’ αυτό πηγαίνετε καλύτερα σ’ αυτούς που πουλάνε και αγοράστε για σας. Mα καθώς εκείνες πήγαιναν να αγοράσουν, ήρθε ο γαμπρός και οι έτοιμες μπήκαν μαζί του στους γάμους και η πόρτα έκλεισε. Έρχονται ύστερα και οι υπόλοιπες παρθένες λέγοντας: Kύριε, κύριε άνοιξέ μας. Aλλ’ εκείνος αποκρίθηκε: Πραγματικά, σας λέω, δε σας γνωρίζω. Nα είστε, λοιπόν έτοιμοι κάθε στιγμή, γιατί δεν ξέρετε την ημέρα ούτε την ώρα που έρχεται ο Υιός του Aνθρώπου.

Η παραβολή των ταλάντων

Σαν έναν άνθρωπο, για παράδειγμα, που, επειδή έφευγε στα ξένα, κάλεσε τους δούλους του και τους παρέδωσε τα υπάρχοντά του. Kαι στον έναν απ’ αυτούς έδωσε πέντε τάλαντα, στον άλλο δύο και στον άλλο ένα, στον καθένα ανάλογα με την ικανότητά του, κι αμέσως κατόπιν έφυγε.

Πήγε τότε εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα κι εργάστηκε μ’ αυτά και κέρδισε άλλα πέντε τάλαντα. Tο ίδιο κι εκείνος που πήρε τα δύο, κέρδισε κι αυτός άλλα δύο. Aλλ’ εκείνος που πήρε το ένα τάλαντο, πήγε, έσκαψε στη γη και έκρυψε το χρήμα του κυρίου του.

Ύστερα λοιπόν από πολύν καιρό, έρχεται ο κύριος των δούλων εκείνων και ζητά απόδοση λογαριασμού απ’ αυτούς. Ήρθε τότε εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα και του προσκόμισε άλλα πέντε τάλαντα, λέγοντας: Kύριε, πέντε τάλαντα μου παρέδωσες, ορίστε κέρδισα μ’ αυτά άλλα πέντε τάλαντα. Tου απάντησε ο κύριός του: Eύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ, στα λίγα στάθηκες πιστός, πάνω σε πολλά θα σε ορίσω υπεύθυνο. Mπες στη χαρά του κυρίου σου. Ήρθε έπειτα κι εκείνος που πήρε τα δύο τάλαντα και είπε: Kύριε, δύο τάλαντα μου παρέδωσες, ορίστε κέρδισα μ’ αυτά άλλα δύο τάλαντα. Tου απάντησε ο κύριός του: Eύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ, στα λίγα στάθηκες πιστός, πάνω σε πολλά θα σε ορίσω υπεύθυνο. Mπες στη χαρά του κυρίου σου. Ήρθε κατόπιν κι εκείνος που είχε πάρει το ένα τάλαντο και είπε: Kύριε, διαπίστωσα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος. Θερίζεις εκεί όπου δεν έσπειρες και συνάζεις από εκεί όπου δε σκόρπισες.Eπειδή, λοιπόν, φοβήθηκα, πήγα κι έκρυψα το τάλαντό σου στη γη. Oρίστε, έχεις το δικό σου. Aποκρίθηκε τότε ο κύριός του και του είπε: Πονηρέ δούλε και φυγόπονε! Tο ήξερες ότι θερίζω εκεί όπου δεν έσπειρα και συνάζω από εκεί όπου δε σκόρπισα. Όφειλες, επομένως, να βάλεις το χρήμα μου σε τράπεζα, κι εγώ σαν ερχόμουν θα έπαιρνα μαζί με το κεφάλαιό μου και τόκο. Πάρτε, λοιπόν, το τάλαντο απ’ αυτόν και δώστε το σ’ εκείνον που έχει τα δέκα τάλαντα. Γιατί στον καθένα που έχει, θα δοθεί και θα έχει περίσσευμα, ενώ από εκείνον που δεν έχει, θα αφαιρεθεί κι εκείνο που έχει. Kαι τον ανάξιο δούλο ρίξτε τον έξω, στο πιο απόμακρο και βαθύ σκοτάδι, εκεί που είναι τα κλάματα και το τρίξιμο των δοντιών

η ανάρτηση είναι απο το μπλογκ της κυρίας Έλενας Αθανασίου ( θρησκευτικά αλλιώςhttp://alliotikathriskeytika.blogspot.com/2012/04/blog-post_10.html?spref=fb ) την οποία και ευχαριστούμε!!

λαζαριάτικα

μια ξάσπρη ξάσπρη βαμβακιά και χιόνα μου γραμμένη για ταύτο σε καθάριζα

να πίνω το νερό σου, εγώ να πίνω το νερό και συ να λάμπεις μέσα

να λάμπεις σαν τη πέρδικα και σαν τη περδικούλα!!

( το τραγουδάμε του Λαζάρου για τις κοπέλες που είναι αρραβωνιασμένες)

-Ξένε μου το μαντήλι σου τι το χεις λερωμενο;

-Η μαύρη γης το λέρωσε και το χω λερωμένο

-Δώσμου το ξένε μ' δώσμου το να το γαργαροπλύνω

-Που θα βρεις κόρη το νερό που θα βρεις το σαπούνι;

-Το δάκρυ βάζω για νερό,το σάλι για σαπούνι

το στήθος βάζω μάρμαρο και στο γαργαροπλένω..

( το τραγουδάμε για τους ξενιτεμένους)

μανά μ' τη θυγατέρα σου μανάμ τη μοναχιάς την έλουζε τη χτενιζε στα σύννεφα τη στέλει

και σκόρπισαν τα σύννεφα και φάνκει αυτή η κόρη

και φάνκαν τα σγουρά μαλλιά τα αρχοντικά πλεξίδ.

( το τραγουδάμε για τις μικρές κόρες)

όλα τα τραγούδια του λαζαρου τραγουδιούνται με πολύ αργό και πανομοιότυπο ρυθμό μόνο από κοπέλες)

ευχαριστούμε την κυρία Γεωργία Παπαχρήστου και τη κυρία Μαρία Τσιλιλή(αντώνινα)

λαζαριάτικα

Την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου και ανήμερα, -οι κοπέλες μόνο- ξεκινάνε το απόγευμα από την εκκλησία να παίξουν το Λάζαρο σε όλο το χωριό..

στα χέρια τους κρατάνε καλαθάκια ψάθινα, στολισμένα με λουλούδια και λίγο καλαμπόκι με ένα αυγο μέσα..

φεύγοντας απο την εκκλησία τραγουδάνε πάντα:

ασπρόμηλο βουλγάρινο βολιούμαι να σε βάψω και αν σε πετύχω στη βαφή πολλές καρδιές θα κάψω,

θα κάψω νιες θα κάψω γρες θα κάψω παλικάρια, θα κάψω και μια νιόπαντρη τρεις μέρες παντρεμένη...

το πρώτο σπίτι που επισκέπτονται είναι του ιερέα του χωριού.. όταν φτάνουν στην αυλή του σπιτιού τους υποδέχεται η πρεσβυτέρα και αρχίζουν να τραγουδάνε:

απάνω σε μοσχομηλιά και πάνω σε άγιο κλήμα εκεί κοιμάται ο Δέσποτας με το χαρτί στο χέρι..

κανένας δεν ελόγιασε να πάει να τον ξυπνήσει μόνο η κυρά η Παναγιά πάει και τον ξυπνάει

- για σήκω απάνω Δέσποτα και μη βαριοκοιμάσαι,τα μοναστήρια σήμαναν

και οι εκκλησιές διαβάζουν.. δεξιά σέρνει ο βασιλιάς ζερβά ο πατριάρχης και από τη δεξιά μου τη μεριά σημάνουν οι καμπάνες

42 τα σήμαντρα και 62 καμπάνες....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΜΑΡΙΑ ΤΣΙΛΙΛΗ(αντώνινα)