καμήλα στην τσιούκα

Την Πρωτοχρονιά στην πλατεία του χωριού σας περιμένουμε με τηγανιά να αναβιώσουμε το έθιμο της καμήλας....
Ας πούμε λίγα λόγια για αυτό το πανάρχαιο έθιμο στο χωριό μας...
Η καμήλα λοιπόν κατασκευάζόταν από οστό κεφαλιού γαϊδουριού στηριγμένο σε ένα ξύλο που το κράτούσα ένας άντρας...πίσω του και σε δύο σειρές σχηματίζοντας τετράγωνο βρίσκονταν και άλλοι άντρες σκεπασμένοι με κιλίμι για να μη φαίνονται..έτσι λοιπόν επισκέπτονταν τα σπίτια στο χωριό για καλή χρονιά καταλήγοντας στο τέλος στην πλατεία του χωριού, όπου μαζευόντουσαν και άρχιζαν τα πειράγματα..με τα χρόνια το έθιμο αυτό καθώς και το έθιμο των παππούδων ατόνησε στο χωριό ,καθώς οι νέοι είναι "μοντέρνοι" πια και δεν ασχολούνται με τα έθιμά μας...ακολουθεί φωτογραφία από  την καμήλα παλιότερα στο χωριό μας..

μυρωδιές

Σκεφτόμουνα τι δημοσίευση να κάνω για τα Χριστούγεννα, μέρες που είναι, και την ιδέα μου την έδωσε ένας φίλος απο  το fb...
Το μυαλό μου γυρνάει πίσω σε εκείνα τα χρόνια που το χωριό ήταν γεμάτο κόσμο,σε εκείνα τα χρόνια που οι εποχές του χρόνου δεν είχαν αλλάξει ακόμα η άνοιξη έμοιαζε με άνοιξη και ο χειμώνας με χειμώνα!!Σε ένα τέτοιον λοιπόν χειμώνα θα σας ταξιδέψω σήμερα λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα...
Πολύ κρύο στο χωριό το χιόνι μέχρι πάνω, τα κρύσταλλα κρέμονταν απο τις βεράντες των σπιτιών και οι γυναίκες άνοιγαν κουπό να μπορέσουν να περπατήσουν μέσα στο χιόνι...το χωριό μύριζε ξύλο..ετοιμαζόμασταν όλοι για τις γιορτές...τέτοιες μέρες λοιπόν όλες οι  οικογένειες έπρεπε να σφάξουν το γουρούνι που το προετοίμαζαν όλο το χρόνο για αυτή τη μέρα..
η σφαγή είχε πρόγραμμα όλοι θα βοηθούσαν όλους...θυμάμαι τους παππούδες και τους πατεράδες με τα τσεκούρια ( λίγο βάναυσο ξέρω) να σκοτώνουν το άμοιρο το ζώο και τις γιαγιάδες με τις μαμάδες να μαζεύουν το κρέας για να φτιάξουν τηγανιά να ΄φανε οι άντρες..την έφτιαχναν σε μεγάλα τηγάνια και πάντα πάνω στα κάρβουνα..εμείς τα παιδιά που καιρός για φαγητό παίζαμε με τις φούσκες απο το γουρούνι ,μας την είχανε φουσκώσει με στυλό και μας τη δίνανε..όχι δεν νιώθαμε αηδία( μπορεί να σκεφτεί κάποιος) όσο παράξενο και να σας φαίνεται δεν είχαν όλα τα παιδιά στο χωριό το καουτσούκ που ονομάζεται μπάλα..φανταστείτε λοιπόν τη χαρά μας....το χωριό μοσχομύριζε τσιγαρίδες και τηγανιά και όλο αυτό γινόταν κάθε μέρα ( δεν έιχαμε χοληστερίνη τότε) ώσπου να σφάξουν όλοι το ζώο..
σήμερα το χωριό δε θυμίζει σε τίποτα τις παλιές εκείνες εποχές..δεν έχει χιόνι,δεν έχει οικογένειες με παιδιά,δεν έχει ζώα δεν έχει μυρωδιές....αλλά θέλω να ελπίζω πως κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουμε όλοι στη τσιούκα έστω και για 3 μέρες...να φάμε, να γίνουμε παππούδες την πρωτοχρονιά, να πούμε τα κάλαντα....καλές και ευλογημένες γιορτές σε ολους!!!!