θυμάμαι

τέτοιες μέρες στο χωριό παλιά δεν μπορούσες να βγεις έξω απο το χιόνι...οι γονείς μας άνοιγαν κουπό με τα λισγκάρια και ο γιαγιάδες μας έπλεκαν προπόδια..θυμάμαι έντονα που  μαζευόμασταν όλο το σόι και σφάζαμε τα καημένα τα γουρουνάκια..και μετά οι μαμάδες μας έφτιαχναν τηγανιά σε ένα τεράστιο τηγάνι και τσιγαρίδες..αχ αυτές οι τσιγαρίδες απο τότε έχω να φάω..ο παππούς με ένα καλάμι μας φούσκωνε τη φούσκα από το ζωάκι και μας την έδινε να παίξουμε κάτι σαν μπάλα..και παίζαμε δε σιχαινόμασταν..
θυμάμαι τον ήχο που κάνανε τα πόδια μου στο χιόνι και τον ήχο της ανάσας μου στο κρυο..θυμάμαι τα κρούσταλλα που κρέμονταν από τα σπίτια και τα σπάζαμε με την κλούτσα...θυμάμαι τον ήχο απο τα ξύλα στη σόμπα το βράδυ και το γκιούμι μονίμως πάνω... θυμάμαι τις καψάλες να ψήνονται και να τις τρώμε  με τυρί,,,θυμάμαι τις τρούμπες που φτιάχναμε και παίζαμε χιονοπόλεμο..θυμάμαι που κάναμε παγίδες μαζί με την αθανασία και τη σοφία για να πέσει η καημένη η γιαγιά η κατσαρίνινα ή η δημητρούλου!θυμάμαι την αδερφούλα μου και τον ξάδερφό μου τον γιωργάκη να παραφυλανε πότε θα έρθει ο παππούς απο τα πρόβατα και μας βρει έξω....θυμάμαι ναι και δεν πρέπει να ξεχάσω..καλά Χριστούγεννα!!!( ποτέ δε θα καταλάβω αυτό που λέει η γιαγιά μου η τσιλιλού οταν γεννήθηκε ο Χριστός πάγωσαν και σταμάτησαν τα νερά..άλλη θεολογία της γιαγιάς!!)

λίγο πρίν χιονίσει..ούπς χιόνισε

λίγο πρίν χιονίσει στο λάκκο μαυρελιού( οι φωτογραφίες είναι του γιάννη ταρατόρα)

ούπς χιόνισε..οι φωτογραφίες είναι του κώστα βαβίτσα

ποιο είσαι εσύ μανάμ;

κρυώνω...

Φθινόπωρο στο χωριό

μείναμε οι δύο μας σωτήρη

να κόβουμε τσάκνα 

φτάνει ο χειμώνας εδώ πάνω γρήγορα

κάτι μένει να θυμίζει άνοιξη όμως

και απογεύματα καλοκαιριού

η φύση στολίζεται με καπελάκια

και ο δημήτρης ετοιμάζει το μουσείο μας

ησυχία....

πού πήγαν όλοι;;;

οι φωτογραφίες είναι του βασίλη κερασοβίτη

έκκληση για βοήθεια

έρχεται ο μάρτης!!!

φεύγει ο χειμώνας σιγά σιγά , περίμενε το τέλος να μας δείξει τα δόντια του,ζηλεύει μάλλον γιατί έρχεται η άνοιξη και θα γεμίσει η φύση και οι άνθρωποι χρώματα!!για δύο λοιπόν χρώματα θα σας μιλήσω σήμερα: το κόκκινο και το λευκό!!
είμαι σίγουρη ότι καταλάβατε για ποιο συνδυασμό σας μιλάω, μα για το μαρτιάτικο βραχιολάκι που  φορούσαμε όλοι μικροί παραμονή πρωτομαρτιάς, πλεγμένο και κλωσμένο- όπως λέμε στο χωριό μας- συνήθως από τη γιαγιά!!το φορούσαμε σαν τσίγκα ( βραχιόλι) ή σαν δαχτυλίδι ή σαν κολιέ ,άπειροι συνδυάσμοι!!οι τυχεροί αν είχαν και καμιά δεκάρα την έβαζαν και αυτή!!
τα χρόνια πέρασαν και το βραχιολάκι έγινε μόδα πια, έχει χάσει τη σημασία του,το πουλάνε στα μεγάλα καταστήματα με χίλια μύρια μπιχλιμπίδια πάνω του!!και φωνάζει το λευκό και φωνάζει το κόκκινο: αφήστε μας χωρίς στολίδια είμαστε όμορφα και χωρίς αυτά!!!αν φορέσεις μάρτη- μας έλεγε η γιαγιά μου η τσιλιλού- δε θα σε κάψει ο ήλιος και μόλις πάει 9 ο ΄μηνας πρέπει να το βγάλεις και να το βάλεις σε καμιά βατσινιά να το πάρουν τα χελιδονάκια που έρχονται!!πάρτε κλωστίτσα λευκή και κοκκινη και αρχίστε το κλώσιμο μια μέρα έμεινε, αν το ξεχάσετε θα πρέπει να περιμένετε 13 μέρες ακόμα για να το βάλετε!ας γεμίσουμε τον κόσμο για λίγο με χρώματα,με τα πρώτα χρώματα της άνοιξης, να φύγει λίγο το γκρίζο και ας προετοιμάστουμε για το πάσχα που έρχεται!!!καλή αντάμωση!!