Ο ΚΩΣΤΑΚΗΣ
Ο Κωστάκης κίνησε στο δάσκαλο να πάει τ αλφαβητάρι ξέχασε γυρίζει να το πάρει
βρίσκει τη μάνα τ που παίζε με τον παλιό Εβραίο,
-έννοια σε μάναμ έννοια σε και δεν θα μαρτυρήσω
-τι είδες Κώστα μου; και τι θα μαρτυρήσεις;
ότι είδαν τα ματάκια μου και άκουσαν τα αυτιά μου
και τον Κωστακη γέλασαν με σύκα και μπιμπίλια
και στο κατώι το πάεναν και στο κατώι τον πάνε
τα τζιιράκια τ έβγαιναν στον μαγειρτζή τα πάνε
και ο μαγειρτζής τα γνώρισε πως ήταν του Κωστάκη
τρία νερά τα έπλυνε και τρία τα ξεπλένει..
Να και ο πατέρας που έρχεται απο το πικρό κυνήγι
φέρνει δυο λάφια ζωντανά, λαφίνες σκοτωμένες φέρνει και ένα αλαφόπουλο
να παίζει ο Κωστάκης
-Γυναίκα που είναι το παιδί ο γιος μου ο Κωστάκης; που χω τρεις μέρες να το δω και τρεις να το φιλήσω
και αν δεν το δω και σήμερα εντός θα ξεψυχήσω
-Τον έλουσα τον έντυσα στο δάσκαλο τον στέλνω
βιτσιά βαραίνει τ' άλογο στο δάσκαλο παένει
-Δάσκαλε που ναι το παιδί ο γιος μου ο Κωστάκης; που χω τρεις μέρες να τον δω και τρεις να φιλήσω και αν δεν το δω και σήμερα εντός θα ξεψυχήσω
-Γυναίκα ..που ναι το παιδί ο γιος μου ο Κωστάκης
-Τον έλουσα τον έντυσα στην μάνα σου τον στέλνω
βιτσιά βαραίνει τ' άλογο στη μάνα του παένει
-Μάνα μου.. που ναι το παιδί ο γιος μου ο Κωστάκης που χω τρεις μέρες
να το δω και τρεις να το φιλήσω και αν δεν το δω και σήμερα εντός θα ξεψυχήσω
-Κατσε αντρα μ να φας ψωμί να φας τη μαγειρίτσα
και με την πρώτη πιρουνιά το σκωτ αντιλοήθκι
-Αν είσαι Τούρκος φάγε με Ρωμιός κατεργιασέ με αν είσαι ο πατέρας μου
σκύψε και φίλησε με
Φωνή του ήρθε απ' ουρανού φωνή απ την καρδιά του
το τσεκουράκι άρπαξε της λυγερής κεφάλι
στο μύλο το παένει
-Εσυ ρε μύλε μυλωνά που φτιάχνεις το μπουράτο....άλεσε της λυγερής κεφάλι
να μην τ' ακούσει η γειτονιά και φρίξει το παζάρι!!
ερμηνευτικά: τζιιράκια: τα εντόσθια, μπιμπίλια: στραγάλια , σκώτ :το συκώτι , αντιλοήθκι: μίλησε, κατεργιασέ με: κόψε με , μπουράτο: λέξη για το ψωμί σημαίνει νόστιμο τρυφερό
-
πολύ ωραίο. θύμισε παλιές καλές εποχές :[
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εισαγωγή είναι καταπληκτική! ευχαριστούμε πολύ Κατερίνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτο το ποιημα το εμαθα απο μικρη!!αλλα παντα ειχα την απορια τι να εγινε μετα. Σοφια Τ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ΛΟΙΠΟΝ... ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΕΓΩ, ΟΧΙ ΑΠ' ΕΞΩ ΝΕΡΑΚΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΧΕΡΟΥΝ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΞΕΧΑΣΕΙ!!! ΜΟΥ ΤΟ ΕΛΕΓΕ Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!!! ΔΗΜΗΤΡΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝιώθω βαθιά συγκίνηση! Αυτό το ποίημα μας το έλεγε κάθε βράδυ ο προπάππους μας κι επειδή δεν το θυμόμουν καθαρά έψαξα να το βρω και να...Προσωπικά σε ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου το έλεγε και μένα η γιαγιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννημένη το 1906 εδώ στην ανατολική Κρήτη.
Δεν πήγε ποτέ σχολείο, και μου κάνει φοβερή εντύπωση το ότι αυτό το τραγουδάκι, με μικρές παραλλαγές, είμαι κοινό και σε πολλά και διαφορετικά μέρη της Ελλάδας.
Υπάρχει άραγε περίπτωση να αναφέρεται σε κάποιο πραγματικό γεγονός;